You are currently browsing the tag archive for the ‘Enterprise 2.0’ tag.

Socialtext maakt acceptatie van wiki’s in de enterprise nu een stuk laagdrempeliger. De basis van de geüpgrade socialtext omgeving blijft de wiki, maar ze hebben er een aantal zeer bruikbare features aan toegevoegd. We zien o.a. een ‘microblog’ cq conversatie omgeving a la Twitter en socialnetworking functionaliteiten zoals we die van Facebook en Hyves kennen. Features als een people finder, en uitgebreide profiling maken deze omgeving tot een voor Enterprises zeer interessante socialnetworking omgeving., Daarbij is dit alles mooi samengevoegd in een zeer gebruiksvriendelijke dashboard omgeving. Kijk maar naar deze 20 minuten durende presentatie van de CEO Ross Mayfield. Of hier naar een korte demonstratie van 60 seconden.

Advertentie

Stel je zit in het MT van een organisatie, je hebt afgelopen zomer het boek Wikinomics van Don Tapscot gelezen, en je bent ervan overtuigd geraakt dat de enterprise 2.0 filosofie een speerpunt moet worden van jullie nieuwe business strategie voor het komende jaar. Waar begin je? Belangrijk is natuurijk dat je begrijpt waar je het over hebt; voor de echte groentjes; probeer concepten als blogging, social networking, Wiki’s en RSS werkelijk tot je door te laten dringen door over de schouders te kijken vanje kinderen, collega’s of vrienden waarbij het kwartje al gevallen is. Vervolgens duik je zelf het diepe in. Maak accounts aan bij Facebook en LinkedIn zodat je daar de waarde van ziet, initieer het opzetten van een Wiki rondom voor het bedrijf belangrijke thema’s. Bloggen ga je alleen doen als je ergens een (liefst onderscheidende..) mening over hebt. Je nieuwsvoorziening krijg je vanaf nu alleen nog maar binnen op je RSS reader.

So far so good. Hoe krijg je de rest van de organisatie enthousiast? Ik zou starten met het aanschaffen van een aantal exemplaren van het boek Wikinomics en die op strategische plekken in het kantoor laten rondslingeren. De volgende belangrijke stap is het vinden van evangelisten; welke collega’s kunnen een voortrekkersrol vervullen, wie snapt het belang van een intensieve samenwerking met collega’s klanten en toeleveranciers? Zorg ervoor dat je een succesvolle case realiseert die als voorbeeld kan dienen. De veranderingen op langere termijn kunnen heel groot zijn en kunnen afhankelijk van de bedrijfscultuur op weerstand stuiten. Om een voorbeeld te noemen: in heel veel organisaties heerst nog steeds een onuitgesproken cultuur die samen te vatten valt onder de noemer ‘kennis is macht’. Niet iedereen is zomaar geneigd om zijn opgebouwde kennis zomaar te delen. Resultaat is dat er op lokale c-schijven en geautoriseerde server mappen hele waardevolle maar voor de rest van de organisatie onvindbare presentaties, artikelen, etc. staan. Nie iedereen wil van nature samenwerken voor een beter gezamelijk resultaat. Hoe dit op te lossen? Hier komen de evangelisten weer om de hoek kijken. Het is belangrijk om te laten zien dat met de collaboratie tools heel mooi inzichtelijk kan worden gemaakt wie welke kenis heeft verspreid, dus van ‘kennis is macht’ naar; ‘publiseer en wordt expert’! Wanneer je een aantal key personen in de organisatie ‘om’ hebt, is al het belangrijke voorwerk gedaan en kan er op strategisch niveau nagedacht worden over de de veranderende business visie, en een serieus implementatie traject worden gestart. Dit betekend niet dat de veranderingen top down kunnen worden gerealiseerd, maar wel dat er door de hele organisatie heen commitment moet zijn om transparanter, en vanuit open netwerken (‘cells’) te gaan werken.

In de discussies rondom Web 2.0 wordt vaak nog steeds gefocused op de specifieke technieken en applicaties van web 2.0, maar wat veel interessanter is, zijn de onderliggende, en daaruit voorkomende nieuwe business modellen en bedrijfsfilosofien. Dit schema plaatst e.e.a. in een mooi perspectief:

shiftofcontrol_2007.png

Crowdsourcing is een voorbeeld van een relatief nieuw fenomeen wat versneld is door de mogelijkheden van web 2.0: Een grote groep mensen (in de vorm van een community, of individueel) neemt een taak over die normaal aan personeel van een organisatie was toebedeelt, bijvoorbeeld: een technisch probleem wordt door de gezamelijke effort van een groep opgelost, een organisatie maakt hier bewust gebruik van collectieve intelligentie.  

Kijk voor meer voobeelden en een uitgebreide uitleg van het schema op het weblog van Dion Hinchcliffe.

Ik heb tot nu toe de enterprise 2.0 filosofie vooral vanuit de organisatie belicht. In deze presentatie wordt op een hele frisse en duidelijke manier de perceptie en beleving van een gebruiker, Charlie, geschets.  Hoe ziet de (online) wereld van een enterprise 2.0 evangelist er uit?

Gisteren vond ik een heel sterk artikel van Step Two Designs over het hoe en waarom van een innovatief intranet. Dit artikel representeerd voor een heel groot deel de aanpak en filosofie die ik voor ogen heb als het gaat om de implementatie van intranetten in een organisatie. James Robertson, de managing director van het bureau, en schrijver van het artikel weet precies de kritische succesfactoren aan te stippen; deze zitten hem in de aanpak waarin de volgende factoren aan bod moeten komen;

  • het achterhalen en analyseren van de werkelijke (dagelijkse en taakgedreven) behoeftes van afdelingen en eindgebruikers (taakanalyse);
  • oplossen van de business problematiek; hoe kan een intranet de organisatie werkelijk verder helpen (visie/intranet concept);
  • experimenteer met innovatieve technologien. De enterprise 2.0 approach biedt tools (Blogs, Wiki’s, Social software) die organisaties werkelijk helpen efficienter samen te werken en te communiceren. Aan de andere kant mag techniek nooit het uitgangspunt zijn;
  • focus op user experience; intranet kan een krachtig middel zijn om allerlei bestaande software oplossingen die in huidige organisaties draaien, beter en gebruikersvriendelijker en ontsluiten (ook wel het portal principe genoemd). Ook hier moet een taakgerichte oplossing centraal staan.   
  • neem de lead in het proces; het is essentieel dat er proactief, aan de hand van de visie, met nieuwe ideen en mogelijkheden wordt omgesprongen 

Wanneer we web 2.0 services inzetten voor corporate doeleinden kunnen we spreken van enterprise 2.0. Web 2.0 is een platform van services die gemeenschappelijk hebben dat hun waarde vermeerderd naarmate ze intensiever gebruikt worden. Applicaties als weblogs, wiki’s flickr en Youtube bestaan bij de gratie van hun gebruikers; het is een ontwikkeling die zeer enthousiast wordt opgepakt door grote groepen internet gebruikers, maar liggen er opportunities bij bedrijven als het gaat om de implementatie / toepassing van de web 2.0 filosofie?

Zeker! Ik zeg hier bewust ‘filosofie’ want web 2.0 is meer dan een aantal aan elkaar geschakelde software oplossingen, het is een relatief nieuwe manier van denken dat thema’s als ‘social networking’, collaboratie, bottom up innovatie en transparantie omarmd.

In de context van marktgerichte ondernemingen representeert web 2.0 een shift naar meer open, flexibele en participatie gerichte business modellen. Het is een model waarin interacties tussen klanten (onderling), partners en werknemers centraal staan.

De uitdaging voor ons zit hem in het anticiperen op de geformuleerde risico’s van web 2.0 toepassingen (security issues bijvoorbeeld, maar ook loslaten van controle) maar vooral in het aantonen van de kracht, uitdagingen en toepasbaarheid van deze ontwikkeling.

Hoe kan een weblog ondersteunend zijn in je PR? Kan een Wiki of een Mashup werkelijk je intranet vervangen? Hoe richt je je organisatie in als je deze participatie gerichte modellen serieus een basis wil laten zijn van je stategie? Dion Hinchcliffe heeft dit thema inmiddels serieus opgepakt en verwoord e.e.a. heel helder op zijn weblog binnen ZDnet.

Nicole Smits